آلودگی صوتی(رایگان)

نویسنده:

خط 12 فونت نازنین 15 صفحه

آلودگی صوتی ، غول آرام

هر موجودی که یک جفت گوش دارد، گوشهایش یک چیزی دارند به نام <آستانه شنوایی>! به عبارت دیگر، هر گوشی میتواند صداها را در یک محدوده خاص بشنود، از یک فرکانس معین و حداقل تا یک فرکانس معین و حداکثر.
شاید شما هم مثل بنده با شنیدن اسم >آلودگی< در ابتدا به یاد مناظر بدیع زبالههای پخش و پلا یا چرک و کثیفی بیفتید. اما میدانید من از روزی که آن مقاله هولناک را در روزنامه خواندم، بدجوری متحول شدم. اصلا بهتر است بگویم از خواب غفلت بیدار شدم و حالا هم قصد دارم پیرو حکمت >خفته را خفته کی کند بیدار< شما عزیزان دل را نیز بیدار نمایم.

خبر یک روزنامه، اذعان داشته بود که <مرز آلودگی صوتی در تهران، شکست.> از خدا که پنهان نیست، از شما چه پنهان تا آن روز اصلا نمیدانستم آلودگی صوتی چه جور جانوری است. اما بعد از مطالعه آن مقاله اسفناک، یک چیزهایی دستگیرم شد. مثلا فهمیدم که هر موجودی که یک جفت گوش دارد، گوشهایش یک چیزی دارند به نام <آستانه شنوایی>! به عبارت دیگر، هر گوشی میتواند صداها را در یک محدوده خاص بشنود، از یک فرکانس معین و حداقل تا یک فرکانس معین و حداکثر. خیلی چیزهای دیگر هم فهمیدم که توضیح آنها در این مقال نمیگنجد.
فقط همین مرثیه بس، که ما ساکنان خوشبخت و مرفه پایتخت، شدیدا در معرض آلودگی صوتی قرار داریم. (آلودگیهای دیگر هم بماند)!
خواندم که دانشمندان آمدهاند و یک سری از حیوانات را در معرض صداهای بالاتر از ۱۵۰ دسیبل قرار دادهاند و در آخر مشاهده کردند که حیوانات بیزبان، دچار رعشه و فلج شده وهمگی، جان به جان آفرین تسلیم نمودهاند.

حال اگرچه ما اشرف مخلوقات هستیم ولی باید قبول کنیم که در بعضی از موارد با آن زبان بستهها، وجوه مشترکی داریم.
یعنی گوشهای بینوای مایی که در این شهر شلوغ و پرهمهمه زندگی میکنیم نیز ورودی مقادیر معتنابهی از آلودگیهای صوتی است که آنها میتوانند بدون مزاحمت، روی اعصاب ما رژه بروند و اگر آنقدر قدرت نداشته باشند که فلج یا ناشنوایمان کنند، حداقل میتوانند از قدرت شنوایمان بکاهند.
در جدولی که ضمیمه آن مقاله بود، میشد آمار استاندارد آلودگی صوتی شهری را دید که اتفاقا شامل استانداردهای تعریف شده برای تهران بزرگ هم بود.
آلودگی مجاز صوتی در مناطق مسکونی ما باید حول و حوش پنجاه دسیبل باشد در حالی که این مقدار، به راحتی در حاشیه خیابانهای شلوغ از مرز هفتاد دسیبل هم گذشته است. حالا حاشیه بزرگراه ها، مناطق مسکونی نزدیک به فرودگاه و راهآهن و غیره را دیگر خدا داند…
گفتم که بعد از خواندن آن مقاله بدجوری احساس هوشیاری و بیداری میکردم. اصلا شاید اگر همه مردم بیدار میشدند، میشد راه حلی برای این غول به ظاهر ساکت و آرام که با خیال راحت دارد توی شهر هروله میرود و کسی متوجه خرابکاریهایش نیست، پیدا کرد…. بعدازظهر، طبق معمول هر روز باید پس از کلی ایستادن در صف تاکسی، در آخر، برای سوار شدن از قانون جنگل پیروی میکردم تا پیروز شوم.
راننده تاکسی، موزیک کوچه بازاری خفنی را برای مسافرین تهیه دیده بود و آنها مجبور بودند طبق یک توفیق اجباری، شنوای آن باشند. یاد مقاله روزنامه افتادم و دلم برای گوشهایم سوخت. اما نمیتوانستم چیزی بگویم.
چون در این صورت باید با احترام پیاده میشدم و منتظر یک تاکسی دیگر میماندم که معلوم نبود آن هم از این قضیه، مستثنی باشد. خلاصه تحمل کردم تا این که دیدم نخیر! آقای راننده به هیچ صراطی مستقیم نیست. یک دستش روی فرمان است و دست دیگرش روی بوق.
پشت چراغ قرمز بوق میزند، در حالی که ماشین جلویی هم راهی برای حرکت ندارد! برای آدمهایی که منتظر تاکسیاند بوق میزند، در حالی که ظرفیت ماشین تکمیل است! و هی به بهانههای واهی بوق میزند. سرانجام وجدان بیدارم به سخن درآمد و شروع کرد به نصیحت و بیان آنچه که در مقاله آمده بود. اما راننده انگار اصلا چیزی نمیشنید. فکر میکنم در اثر همین آلودگیهای صوتی، آستانه شنواییاش به کل، کن فیکون شده بود!
… فردای آن روز، در اداره تلفن را برداشتم و به شهرداری زنگ زدم: <الو؟ آقاجان چرا این کامیونها همین طوری سرشان را میاندازند پایین و در روز روشن به خیابان میآیند؟ چرا هیچکس با تردد موتورسیکلتهای پر سر و صدا مبارزه نمیکند؟ چرا مورد مصرف تابلوی بوق زدن ممنوع، فقط برای امتحان دادن آییننامه است؟ چرا شهرداری سعی نمیکند با احداث بیشتر نوارهای عریض درختان و پوششهای گیاهی از آلودگی صوتی بکاهد؟ چرا فرودگاه باید در قلب یک کلان شهر باشد در حالی که فرودگاه تازه تاسیس فقط روزی چند تا پرواز دارد؟ و هزار و یک چرای دیگر…> در مقابل سر و صدایی که به راه انداخته بودم، آقای روابط عمومی، واکنشی کاملا منطقی انجام داد: <آقا اینهایی که گفتید، به این قسمت مربوط نیست… بوق، بوق، بوق، بوق!> با راهنمایی همکارانم، با چند ارگان دیگر هم تماس گرفتیم اما گویا هیچکس حاضر نبود به طور رسمی، مسئولیت این طفل بیسرپرست را به عهده بگیرد!
بعد از کلی گفتمان و صرف یک لیوان شربت قند برای جبران افت فشار ناشی از عصبانیت با همان همکارانم که خدمتتان عرض کردم به این نتیجه رسیدیم که برای در امان ماندن از اثرات سوء آلودگی صوتی در منزل، میتوان خانه را عایقبندی کرد تا مجبور نبود که صدای دعوا و شکستن کاسه بشقابهای همسایه دیوار به دیوار را شنید! میتوان شیشهها را دوجداره کرد تا سر و صدای بوق و اگزوز وسایل نقلیه، داخل خانه نیاید.
میتوان به زبان اشاره صحبت کرد تا به کاهش آلودگی صوتی کمک کرد. میتوان به جای جاروبرقی، از جاروهای سنتی به جای چرخ گوشت از هاون و به جای آب میوهگیری برقی از نوع دستیاش( !برای کاهش سر و صدا) استفاده کرد.
در خیابان هم علیالحساب مشکل با دو تا گوله پنبه که باید در گوش چپاند، حل خواهد شد. کسی که به فکر ما نیست حداقل بیایید خودمان به فکر خودمان باشیم!
آلودگی صوتی به ریشه بسیاری از تنش‌های اجتماعی مبدل شده است
تهران بزرگ ، ایرنا ‪۸۵/۰۷/۱۷‬
داخلی. اجتماعی. محیط زیست. آلودگی. صوتی.
آلودگی صوتی ازتبعات شهرنشینی و ره‌آورد زندگی ماشینی است که در سال‌های اخیر سلامت روانی و آرامش روحی ساکنان پایتخت و شهرهای بزرگ را تحت تاثیر قرار داده و به ریشه بسیاری از تنش‌های اجتماعی تبدیل شده است.
حقوق شهروندان تهرانی نه تنها روزها براثر صدای بوق وسایل نقلیه، پخش موزیک با صدای بلند در خودروها و ویراژ موتوسیکلت‌ها تضییع می‌شود، بلکه اغلب ساکنان این شهر بویژه مناطق جنوبی شبها نیز باید سر و صدای ناشی از ساخت وسازها را تحمل کنند.
آلودگی صوتی از معضلات شهر تهران است که روز به روز بر شدت آن افزوده شده ولی راهکار جامع و اساسی برای رفع آن ارایه نمی‌شود.
ورود بی‌رویه وسایل نقلیه به شهر این ناهنجاری زیست محیطی را برای شهروندان بویژه شهروندان تهرانی به وجود آورده است.
یکی از ساکنان میدان امام حسین(ع) دراین‌باره به خبرنگار ایرنا گفت:
با اینکه ‪ ۲۲‬سال سن دارم، اما به علت وجود آلودگی صوتی در محل سکونت خود، گاهی با کوچکترین صدا عصبی می‌شوم.
شاهرخ احمدی افزود: گاهی سکوت چند دقیقه‌ای به من آرامش وصف ناپذیری می‌دهد، سعی می‌کنم روزهای آخر هفته به فضاهای سبز اطراف تهران پناه ببرم تا با استفاده از آرامش و سکوت طبیعت هفته‌ای پرنشاط و توام با انرژی داشته و در کلاس‌های دانشگاه حاضر شوم.
احمد ذاکری ‪ ۷۵‬ساله گفت: در زمان‌های قدیم تهران روستایی زیبا، سرسبز و آرام بود و می‌شد روزها زیر سایه درختان به آرامش رسید، اما حالا سایه درخت، پارک‌ها و فضاهای سبز هم آرامش بخش نیست.
وی ادامه داد: ما جوانان دیروز که صبر و تحمل زیادی داریم گاهی آلودگی صوتی چنان ما را عصبی می‌کند که دیگر قابل کنترل نیستیم، چه رسد به جوانان امروزی!
ذاکری افزود: سر و صدای ناشی از تردد وسایل نقلیه، آسایش و سلامت را از ساکنان پایتخت سلب کرده، در حالی که زندگی در محیط سالم و به دور از آلودگی حق هر شهروند است.
یک کارشناس آلودگی صوتی در این زمینه گفت: آلودگی صوتی اثرات نامطلوب بر انسان، گیاهان، جانوران و بافت مسکونی دارد.
فرشته‌سادات میرطاهری، کاهش حس شنوایی را از مهمترین اثرات منفی و مستقیم آلودگی صوتی بر انسان عنوان کرد.
وی افزود: اختلالات قلبی- عروقی، حساسیت عصبی، سرگیجه، کاهش یادگیری در کودکان، اختلال در خواب و گرفتگی عضلانی از اثرات غیرمستقیم آلودگی صوتی بر انسان است.
به گفته وی، این معضل سبب کاهش رشد گیاهان و در جانوران باعث مهاجرت بی‌موقع حیات وحش و پرندگان و کاهش طول عمر آنها می‌شود.
میرطاهری یادآور شد: شکستن شیشه‌ها و ایجاد شکاف در دیوارها از اثرات ناشی از آلودگی صوتی بر بافت ساختمان است.
وی استفاده از عایق‌بندی، شیشه‌های دو جداره، حایل صوتی و تونل‌های صوتی را از جمله راه‌های کاهش آلودگی صوتی عنوان کرد.
به گفته این کارشناس، ایجاد پوشش گیاهی از نوع برگ سوزنی در بزرگراه‌ها کاهش صدا در منبع تولید صدا(تغییر درموتور خودروها و موتورسیکلت‌ها و کاهش صدای اگزوز) کنترل ترافیک و استفاده از آسفالت متخلخل از دیگر راه‌های کاهش آلودگی صوتی است.
کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست نیز معتقدند که پخش هرگونه صدا و ارتعاش بیش از حد مجاز، سبب ایجاد آلودگی صوتی می‌شود.
معاون دفتر امور آزمایشگاه صوتی سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: حد مجاز و استاندارد آلودگی صوتی روزها از هفت تا ‪ ۲۲‬و شبها از ‪ ۲۲‬تا هفت صبح اندازه‌گیری می‌شود.
محمدرضا عین قلایی افزود: اندازه‌گیری میزان شدت آلودگی صوتی تحت عنوان “‪ “Leq‬در ‪ ۳۰‬دقیقه (تراز معادل در مدت ‪ ۳۰‬دقیقه) صورت می‌گیرد.
وی درخصوص میزان مجاز آلودگی صوتی درمناطق مختلف گفت: میزان استاندارد در مناطق مسکونی، تجاری – مسکونی، تجاری، مسکونی- صنعتی و صنعتی جداگانه تعریف می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: منطقه‌ای که بیش از ‪ ۵۰‬درصد کاربری مسکونی داشته باشد منطقه مسکونی محسوب شده و میزان مجاز آلودگی صوتی در این مناطق روزها ‪dB‬ دسی‌بل‪ ۵۵‬و شبها ‪ ۴۵ dB‬است.
عین قلایی اظهار داشت: در مناطق تجاری – مسکونی که به طور معمول طبقات همکف به صورت تجاری و طبقات بالاتر به صورت مسکونی استفاده می‌شود ولی کاربری مسکونی آن بیشتر از تجاری بوده، حد استاندارد آلودگی صوتی روزها ‪ ۶۰ dB‬و شبها ‪ dBدسی‌بل‪ ۵۰‬است.
وی حد مجاز آلودگی صوتی در مناطق تجاری را در روز ‪ ۶۵ dB‬و در شب ‪dB‬ ‪ ۵۵‬اعلام کرد.
عین قلایی با بیان اینکه کارگاهها و کارخانه‌های کوچکی که نزدیک نواحی مسکونی قرار دارند جزو مناطق مسکونی – صنعتی محسوب می‌شوند، افزود: حد مجاز برای این مناطق در روز ‪ ۷۰ dB‬و در شب ‪ ۶۰ dB‬است.
وی اظهار داشت: در مناطق صنعتی حد مجاز آلودگی صوتی در روز ‪ ۷۵ dB‬و در شب ‪ ۶۵ dB‬است.
عین قلایی افزود: انحراف از استاندارد سر و صدا، در شب بیشتر از روز است که می‌توان علت آن را پایین‌تر بودن حد استاندارد صدا در شب و نیز تردد خودروهای سنگین در شب به علت محدودیت تردد آنها در روز عنوان کرد.
وی خاطرنشان کرد: از سال ‪ ،۸۳‬اقدامات اولیه برای استقرار دو ایستگاه ثابت سنجش آلودگی صوتی در محدوده خیابان آزادی و میدان انقلاب انجام شده اما هنوز این طرح به دلیل نبود همکاری سازمانها و نهادهای ذیربط، اجرایی نشده است.
به گفته وی از بین بردن یا کاهش آلودگی صوتی نیازمند ایجاد قانون خاص برای برخورد با آلاینده‌های صوتی است و هنوز قانون خاصی برای برخورد با این موارد وجود ندارد و محیط زیست پایتخت از این لحاظ در شرایط بحرانی قرار دارد.
وی نیروگاهها، پالایشگاهها، کارخانه‌ها، کارگاهها، وسایل نقلیه موتوری فرودگاهها، پایانه‌های حمل و نقل، توقفگاههای دائمی خودروها، میادین تیر و تعمیرگاهها را از منابع و کانونهای اصلی ایجاد آلودگی صوتی دانست.
عین قلایی ادامه داد: آلودگی صوتی در شهر تهران به دلیل تردد بیش از‪۲/۶‬ میلیون دستگاه خودرو و هزاران دستگاه موتورسیکلت در خیابان‌ها به فراتر از حد استاندارد معمول زیست محیطی رسیده است.
وی اظهار داشت: امسال این سازمان باهدف کاهش آلودگی صوتی و توجه به‌این معضل و با درنظر گرفتن اثرات سوء برروی محیط زیست تصمیم بر استقرار یک ایستگاه سنجش آلودگی صوتی در یکی از مناطق تهران به صورت پایلوت گرفته است.
عین قلایی گفت: افزایش تعداد سیستم ثابت سنجش آلودگی صوتی در سال‌های آینده و پالایش پایتخت از طریق ایجاد این ایستگاه‌هایکی از اهداف اصلی این سازمان است.
وی رسیدگی به شکواییه‌ها درخصوص مزاحمت ناشی ازآلودگی صوتی را از جمله فعالیت‌های سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران عنوان کرد.
وی ادامه داد: با افزایش این ایستگاهها مطالعات در زمینه آلودگی صوتی در نواحی مختلف شهر تهران افزایش می‌یابد و با استفاده از نتایج به دست آمده راهکارهای اساسی برای کاهش آلودگی ارایه خواهد شد.
عین قلایی درباره هدف آزمایشگاه سنجش صدا و ارتعاش گفت: سنجش صدا در محیط باز و بسته، ارتعاش محیطی، روشنایی و ‪ UV‬در محیط باز و بسته از نمونه‌های مورد سنجش در این آزمایشگاه است.
وی درخصوص پارامترهای مورد اندازه‌گیری گفت: این پارامترها شامل تراز معادل صوت‪ ،Leq‬تراز فشار صوت ‪ ،SPL‬حداکثر تراز صوت‪ Lmax‬حداقل تراز صوت Lmin‬و تراز پیک ماکزیمم Peak‬است.
معاون دفتر امور آزمایشگاه صوتی سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران تصریح کرد: اثرات آلودگی صوتی در شب، زمانی که سایر آلودگی‌های زمینه به حداقل می‌رسد، حاد است.
وی ادامه داد: حد استاندارد محدوده صدا در منازل ‪ ۴۰‬تا ‪ ۴۵‬دسی‌بل بوده که این میزان در اثر آلودگی صوتی ناشی از ترافیک افزایش می‌یابد.
عین قلایی افزود: براساس نتایج مدل‌سازی هایی که از سوی بخش سنجش و مدل سازی آلودگی صوتی بدست آمده، تمام خیابان‌های تهران دارای آلودگی صوتی بالاتر از حد استاندارد هستند.

آلودگی صوتی ره‌آورد زندگی ماشینی، خبرگزاری جمهوری اسلامی ‪۸۵/۰۷/۱۷‬ داخلی. اجتماعی. محیط زیست. آلودگی. صوتی. آلودگی صوتی ازتبعات شهرنشینی و ره‌آورد زندگی ماشینی است که در سال‌های اخیر سلامت روانی و آرامش روحی ساکنان پایتخت و شهرهای بزرگ را تحت تاثیر قرار داده و به ریشه بسیاری از تنش‌های اجتماعی تبدیل شده است.
حقوق شهروندان تهرانی نه تنها روزها براثر صدای بوق وسایل نقلیه، پخش موزیک با صدای بلند در خودروها و ویراژ موتوسیکلت‌ها تضییع می‌شود، بلکه اغلب ساکنان این شهر بویژه مناطق جنوبی شبها نیز باید سر و صدای ناشی از ساخت وسازها را تحمل کنند.
آلودگی صوتی از معضلات شهر تهران است که روز به روز بر شدت آن افزوده شده ولی راهکار جامع و اساسی برای رفع آن ارایه نمی‌شود.
ورود بی‌رویه وسایل نقلیه به شهر این ناهنجاری زیست محیطی را برای شهروندان بویژه شهروندان تهرانی به وجود آورده است.
یکی از ساکنان میدان امام حسین(ع) دراین‌باره به خبرنگار ایرنا گفت:
با اینکه ‪ ۲۲‬سال سن دارم، اما به علت وجود آلودگی صوتی در محل سکونت خود، گاهی با کوچکترین صدا عصبی می‌شوم.
شاهرخ احمدی افزود: گاهی سکوت چند دقیقه‌ای به من آرامش وصف ناپذیری می‌دهد، سعی می‌کنم روزهای آخر هفته به فضاهای سبز اطراف تهران پناه ببرم تا با استفاده از آرامش و سکوت طبیعت هفته‌ای پرنشاط و توام با انرژی داشته و در کلاس‌های دانشگاه حاضر شوم.
احمد ذاکری ‪ ۷۵‬ساله گفت: در زمان‌های قدیم تهران روستایی زیبا، سرسبز و آرام بود و می‌شد روزها زیر سایه درختان به آرامش رسید، اما حالا سایه درخت، پارک‌ها و فضاهای سبز هم آرامش بخش نیست.
وی ادامه داد: ما جوانان دیروز که صبر و تحمل زیادی داریم گاهی آلودگی صوتی چنان ما را عصبی می‌کند که دیگر قابل کنترل نیستیم، چه رسد به جوانان امروزی!
ذاکری افزود: سر و صدای ناشی از تردد وسایل نقلیه، آسایش و سلامت را از ساکنان پایتخت سلب کرده، در حالی که زندگی در محیط سالم و به دور از آلودگی حق هر شهروند است.
یک کارشناس آلودگی صوتی در این زمینه گفت: آلودگی صوتی اثرات نامطلوب بر انسان، گیاهان، جانوران و بافت مسکونی دارد.
فرشته‌سادات میرطاهری، کاهش حس شنوایی را از مهمترین اثرات منفی و مستقیم آلودگی صوتی بر انسان عنوان کرد.
وی افزود: اختلالات قلبی- عروقی، حساسیت عصبی، سرگیجه، کاهش یادگیری در کودکان، اختلال در خواب و گرفتگی عضلانی از اثرات غیرمستقیم آلودگی صوتی بر انسان است.

به گفته وی، این معضل سبب کاهش رشد گیاهان و در جانوران باعث مهاجرت بی‌موقع حیات وحش و پرندگان و کاهش طول عمر آنها می‌شود.
میرطاهری یادآور شد: شکستن شیشه‌ها و ایجاد شکاف در دیوارها از اثرات ناشی از آلودگی صوتی بر بافت ساختمان است.
وی استفاده از عایق‌بندی، شیشه‌های دو جداره، حایل صوتی و تونل‌های صوتی را از جمله راه‌های کاهش آلودگی صوتی عنوان کرد.
به گفته این کارشناس، ایجاد پوشش گیاهی از نوع برگ سوزنی در بزرگراه‌ها کاهش صدا در منبع تولید صدا(تغییر درموتور خودروها و موتورسیکلت‌ها و کاهش صدای اگزوز) کنترل ترافیک و استفاده از آسفالت متخلخل از دیگر راه‌های کاهش آلودگی صوتی است.

کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست نیز معتقدند که پخش هرگونه صدا و ارتعاش بیش از حد مجاز، سبب ایجاد آلودگی صوتی می‌شود.
معاون دفتر امور آزمایشگاه صوتی سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: حد مجاز و استاندارد آلودگی صوتی روزها از هفت تا ‪ ۲۲‬و شبها از ‪ ۲۲‬تا هفت صبح اندازه‌گیری می‌شود.

محمدرضا عین قلایی افزود: اندازه‌گیری میزان شدت آلودگی صوتی تحت عنوان “‪ “Leq‬در ‪ ۳۰‬دقیقه (تراز معادل در مدت ‪ ۳۰‬دقیقه) صورت می‌گیرد.
وی درخصوص میزان مجاز آلودگی صوتی درمناطق مختلف گفت: میزان استاندارد در مناطق مسکونی، تجاری – مسکونی، تجاری، مسکونی- صنعتی و صنعتی جداگانه تعریف می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: منطقه‌ای که بیش از ‪ ۵۰‬درصد کاربری مسکونی داشته باشد منطقه مسکونی محسوب شده و میزان مجاز آلودگی صوتی در این مناطق روزها ‪dB‬ (دسی‌بل) ۵۵‬و شبها ‪ ۴۵ dB‬است.
عین قلایی اظهار داشت: در مناطق تجاری – مسکونی که به طور معمول طبقات همکف به صورت تجاری و طبقات بالاتر به صورت مسکونی استفاده می‌شود ولی کاربری مسکونی آن بیشتر از تجاری بوده، حد استاندارد آلودگی صوتی روزها ‪ ۶۰ dB‬و شبها ‪ dB(‬دسی‌بل) ‪ ۵۰‬است.
وی حد مجاز آلودگی صوتی در مناطق تجاری را در روز ‪ ۶۵ dB‬و در شب ‪dB‬ ‪ ۵۵‬اعلام کرد.
عین قلایی با بیان اینکه کارگاهها و کارخانه‌های کوچکی که نزدیک نواحی مسکونی قرار دارند جزو مناطق مسکونی – صنعتی محسوب می‌شوند، افزود: حد مجاز برای این مناطق در روز ‪ ۷۰ dB‬و در شب ‪ ۶۰ dB‬است.
وی اظهار داشت: در مناطق صنعتی حد مجاز آلودگی صوتی در روز ‪ ۷۵ dB‬و در شب ‪ ۶۵ dB‬است.
عین قلایی افزود: انحراف از استاندارد سر و صدا، در شب بیشتر از روز است که می‌توان علت آن را پایین‌تر بودن حد استاندارد صدا در شب و نیز تردد خودروهای سنگین در شب به علت محدودیت تردد آنها در روز عنوان کرد.

وی خاطرنشان کرد: از سال ‪ ،۸۳‬اقدامات اولیه برای استقرار دو ایستگاه ثابت سنجش آلودگی صوتی در محدوده خیابان آزادی و میدان انقلاب انجام شده اما هنوز این طرح به دلیل نبود همکاری سازمانها و نهادهای ذیربط، اجرایی نشده است.

به گفته وی از بین بردن یا کاهش آلودگی صوتی نیازمند ایجاد قانون خاص برای برخورد با آلاینده‌های صوتی است و هنوز قانون خاصی برای برخورد با این موارد وجود ندارد و محیط زیست پایتخت از این لحاظ در شرایط بحرانی قرار دارد.

وی نیروگاهها، پالایشگاهها، کارخانه‌ها، کارگاهها، وسایل نقلیه موتوری فرودگاهها، پایانه‌های حمل و نقل، توقفگاههای دائمی خودروها، میادین تیر و تعمیرگاهها را از منابع و کانونهای اصلی ایجاد آلودگی صوتی دانست.

عین قلایی ادامه داد: آلودگی صوتی در شهر تهران به دلیل تردد بیش از‪۲/۶‬ میلیون دستگاه خودرو و هزاران دستگاه موتورسیکلت در خیابان‌ها به فراتر از حد استاندارد معمول زیست محیطی رسیده است.

وی اظهار داشت: امسال این سازمان باهدف کاهش آلودگی صوتی و توجه به‌این معضل و با درنظر گرفتن اثرات سوء برروی محیط زیست تصمیم بر استقرار یک ایستگاه سنجش آلودگی صوتی در یکی از مناطق تهران به صورت پایلوت گرفته است.
عین قلایی گفت: افزایش تعداد سیستم ثابت سنجش آلودگی صوتی در سال‌های آینده و پالایش پایتخت از طریق ایجاد این ایستگاه‌هایکی از اهداف اصلی این سازمان است.
وی رسیدگی به شکواییه‌ها درخصوص مزاحمت ناشی ازآلودگی صوتی را از جمله فعالیت‌های سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران عنوان کرد.
وی ادامه داد: با افزایش این ایستگاهها مطالعات در زمینه آلودگی صوتی در نواحی مختلف شهر تهران افزایش می‌یابد و با استفاده از نتایج به دست آمده راهکارهای اساسی برای کاهش آلودگی ارایه خواهد شد.
عین قلایی درباره هدف آزمایشگاه سنجش صدا و ارتعاش گفت: سنجش صدا در محیط باز و بسته، ارتعاش محیطی، روشنایی و ‪ UV‬در محیط باز و بسته از نمونه‌های مورد سنجش در این آزمایشگاه است.
وی درخصوص پارامترهای مورد اندازه‌گیری گفت: این پارامترها شامل تراز معادل صوت
،Leq‬تراز فشار صوت ،SPL‬حداکثر تراز صوت‪ ،Lmax‬حداقل تراز صوتLmin‬و تراز پیک ماکزیمم Peak‬است.
معاون دفتر امور آزمایشگاه صوتی سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران تصریح کرد: اثرات آلودگی صوتی در شب، زمانی که سایر آلودگی‌های زمینه به حداقل می‌رسد، حاد است.

وی ادامه داد: حد استاندارد محدوده صدا در منازل ‪ ۴۰‬تا ‪ ۴۵‬دسی‌بل بوده که این میزان در اثر آلودگی صوتی ناشی از ترافیک افزایش می‌یابد.
عین قلایی افزود: براساس نتایج مدل‌سازی هایی که از سوی بخش سنجش و مدل سازی آلودگی صوتی بدست آمده، تمام خیابان‌های تهران دارای آلودگی صوتی بالاتر از حد استاندارد هستند.

کم خوابی ؛ سوغات آلودگی صوتی شهرهای بزرگ اختلال در خواب و استراحت به دلیل وجود آلودگی صوتی موجب بروز مشکلات عدیده عملکردی و فشارهای روانی در افراد می شود.

به گزارش روابط عمومی شهرداری تهران ، کارشناسان شرکت کنترل کیفیت هوا معتقدند اگر چه ممکن است ساکنان منازل حاشیه اتوبان ها و اماکن پرسر و صدا از روی عادت مشکل زیادی برای خوابیدن نداشته باشند، ولی به طور قطع آلودگی صوتی اثرات نامطلوبی بر روی جسم و روح فرد می گذارد .
بنابر اعلام این کارشناسان ، آمارها نشان می دهد که 22 درصد افراد ساکن در اطراف فرودگاه به خاطر آلودگی صوتی ناشی از پرواز و فرود هواپیماها، دچار اختلال خواب می شوند و در صورت مواجهه با سطح زیادتری از سر و صدا تا حدود 50 درصد دچار اختلال در خواب می شوند.

این کارشناسان در ادامه  بر هم خوردن نظم و توالی مراحل خواب و حتی حذف آنرا از جمله عوارض وجود منابع آلودگی صوتی دراطراف محل زندگی افراد عنوان کرده و می گویند: محققان دانشگاه کارولینای شمالی با بررسی اثر آلودگی صوتی ناشی از موتور جت هواپیما بر خواب، به این نتیجه رسیده اند که ریتم امواج مغزی پس از ایجاد سرو صدا، سریع تر شده و حداقل تا 5 دقیقه پس از قطع صدا در همان حال باقی می ماند و این حالت  نشان دهنده سبک تر شدن خواب افراد است.

لازم به ذکر است صبح روز بعد از آزمایش کارشناسان با ارزیابی فعالیت افراد در معرض اصوات ناهنجار، به این نتیجه رسیدند که  تنها عکس العمل آنها از خواب پریدن نبوده  و عملکرد آنها به میزان قابل توجهی افت کرده است
کارشناسان شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران در خاتمه تنها راه غلبه بر این معضل را ایجاد محیطی آرام و بی سر و صدا برای خواب آنها اعلام کرده و بر ساخت واحد های مسکونی استاندارد و بکارگیری عایق های صوتی ، ایجاد مانع های بتونی ، شیشه ای و حتی طبیعی در کنار ساختمانها تاکید کرده اند

صدا و کاهش شنوایی

بسیارى از افراد به طور مدارم و روزانه در محیط کار و خارج از آن در معرض اصوات غیرمجاز هستند. این مواجهات مى تواند منجر به کاهش شنوایى غیرقابل درمان شود که باعث ایجاد اشکال در ارتباط کلامى با دیگران و کاهش کیفیت زندگى اجتماعى فرد مى شود. استفاده از وسایل صوتى و استریو در اتومبیل، استفاده از هدفون براى گوش دادن به موسیقى، ترافیک شهرى، مواد منفجره تفریحى، تیراندازى و… همگى انسان را در معرض صداى غیرمجاز قرار مى دهد. اما رایج ترین مکان مواجهه با صوت غیرمجاز و شایع ترین علت کاهش شنوایى ناشى از صوت، مواجهه با صدا در محیط کار است، به طورى که حدود ۳۰ درصد علل ناشنوایى و کم شنوایى در بزرگسالان مواجهه شغلى با صوت است. بروز این بیمارى در فرد علاوه بر ایجاد ناتوانى، مشمول دریافت غرامت از کارفرما بوده و بار اقتصادى و مالى قابل توجهى به صنایع و کارفرمایان و موسسات بیمه تحمیل مى کند به طورى که در سال ۱۹۹۰ میلادى فقط در سرویس نظامى آمریکا ۲۰۶ میلیون دلار بابت غرامت کرى شغلى به مبتلایان پرداخت شده است و در سال ۱۹۹۹ میلادى در انگلستان، ۳۵ میلیون پوند غرامت کرى شغلى پرداخت شده که ۵ درصد کل مبلغ غرامت بیمارى هاى شغلى بوده است.

کاهش شنوایى ناشى از صوت در اثر مواجهه مدام و طولانى با اصوات غیرمجاز و یا مواجهه ناگهانى و یک باره با صداى بسیار بلند (مثل انفجار) رخ مى دهد. این کاهش شنوایى به دلیل آسیب دائمى و غیرقابل بازگشت در سلول هاى مویى و حلزونى گوش داخلى مى گردد و ارتباطى به آسیب پرده صماخ ندارد. با ادامه یافتن مواجهه کاهش شنوایى به سرعت پیشرفت مى کند و در عرض ۱۵-۱۰ سال به حداکثر مى رسد.
مواجهه با صداى غیرمجاز در مراحل اولیه علامتى ندارد برخى افراد که در محیط کار با صوت غیرمجاز مواجهه دارند در پایان روز کارى به طور موقت دچار وزوز گوش مى شوند که به تدریج شدید تر و مداوم شده و در کیفیت شنوایى، خواب و تمرکز شخص اختلال ایجاد مى کند. همانطور که گفته شد این افراد در معاینه گوش سالم به نظر مى رسند و آسیب پرده صماخ وجود ندارد و تنها راه تشخیص و شناخت بیمارى براساس سابقه مواجهه با صداى غیرمجاز در تست شنوایى سنجى است.

مقلات رشته زیست شناسی

در تست شنوایى سنجى (نوار گوش) این افراد ابتدا گرفتارى در دامنه اصوات پر فرکانس است که خارج از دامنه شنیدارى است و بنابراین در مکالمات روزمره در ابتداى سیر بیمارى مشکل ندارند. با ادامه مواجهه دامنه گرفتارى به سمت فرکانس هاى شنیدارى (کم فرکانس) پیشرفت نموده و فرد در درک صحبت دیگران و برقرارى ارتباط دچار مشکل خواهد شد. از آنجا که این بیمارى بازگشت ناپذیر و غیرقابل درمان است راهکارها مبتنى بر پیشگیرى و تشخیص در مراحل اولیه بیمارى به منظور جلوگیرى از پیشرفت و گسترش آن است. این راهکارها شامل برنامه ها و دستورالعمل هاى مدون جهت انجام اقدامات حفاظتى در برابر صوت غیر مجاز شامل اجتناب از حضور در مکان هاى پر سروصدا یا کاستن از صداى محیط است.
اقداماتى که به منظور کاستن صداى محیط انجام مى شود شامل کنترل مهندسى دستگاه ها در محیط هاى پرسروصدا و رفع عیوب مربوط به دستگاه ها و در صورت لزوم و امکان تعویض دستگاه است. در صورتى که انجام اقدامات فوق ممکن نباشد یا قادر به رفع صداى غیرمجاز محیط نباشیم باید گوشى هاى محافظ در اختیار افراد در معرض صوت غیرمجاز قرار داد. این گوشى ها متناسب با شدت و فرکانس صداى محیط کار تجویز مى شود. براى این افراد باید سالانه معاینه شنوایى سنجى انجام شود تا در صورت مشاهده اختلال در تست شنوایى اقدامات مناسب به منظور پیشگیرى از پیشرفت افت شنوایى بر دامنه فرکانس شنیدارى انجام شود.

پیامدهای آلودگی صوتی برای دانش آموزان

دانش آموزی که خوب گوش می کند، می تواند صدای معلمش را از میان سر و صداهای موجود در کلاس درس بشنود، ولی دانش آموزی که ضعف شنوایی دارد، این کار برایش مشکل و گاه غیر ممکن می شود.
سر و صدای محیط، مانع تمرکز دانش آموزان در مدرسه و خانه می شود
گوش دادن به موسیقی هنگام انجام آن دسته از کارهای روزانه که نیازی به فکر کردن ندارد، مانند نظافت یا پوست کندن سیب زمینی، سرعت عمل شخص را افزایش می دهد، ولی در صورت به کارگیری سلولهای خاکستری مغز این امر صدق نمی کند و موسیقی حتی مانعی بر سر راه فعالیتهای فکری است؛ به عبارت دیگر، سر و صدای ناشی از صحبت کردن یا موسیقی مانع تمرکز و یادگیری فرد می شود.
دانشمندان دانشگاه اُلدِن بورگ ادعای دانش آموزان را مبنی بر اینکه موسیقی یا صدای تلویزیون نه تنها در انجام تکالیف مدرسه اختلالی ایجاد نمی کند، بلکه بالعکس اثر مطلوبی بر فعالیت آنها دارد را رد می کنند.
سر و صدای ناشی از صحبت کردن و آواز خواندن افراد و حتی بیان کلمات متقاطع و کوتاه نیز به بهره هوشی شخص آسیب وارد می کند و این امر باعث ضعف دانش آموز در خواندن، نوشتن، انجام عملیات ریاضی، فهم مطالب مشکل و یادگیری لغات می شود؛ بنابراین در مکانی که دانش آموز تکالیفش را انجام می دهد، باید سکوت و آرامش برقرار باشد.

به گفته پروفسور آگوست شیک – متخصص شنوایی سنجی و محقق در زمینه یادگیری – هیچ گاه فرد به سر و صدای محیط عادت نمی کند. وی با آزمایش بر روی بزرگسالانی که اعتقاد داشتند سر و صدا بندرت مانع تمرکز آنها می شود یا اصلاً اختلالی در روند کاری شان ایجاد نمی کند، نشان داد که هنگام پخش موسیقی توانایی آنها کمتر می شود.

موضوع اصلی تحقیق دانشمندان اُلدِن بورگ، پژواک صدا در کلاسهای درس بود و پس از بررسی معلوم شد که پژواک صدا در کلاسهای درس بسیار زیاد است و کلام به حد لازم به گوش دانش آموزان نمی رسد. در کلاسهایی که فرش و پرده وجود ندارد و صندلیهای آن چوبی یا فلزی است و در آنها از پارچه استفاده نشده است، صدا مدت زمان بیشتری در فضا می ماند. از این رو کلاس پر از صدای سرفه، پچ پچ، خش خش کاغذ و برخورد مداد با صندلی است و معلم برای اینکه این صداها را تحت الشعاع قرار دهد، غالباً با صدای بسیار بلند صحبت می کند که برای دانش آموزان نامطلوب و بد است.

آموزش و یادگیری در محیط آرام، بندرت امکان پذیر است. اغلب دانش آموزان صدای معلم را تقریباً واضح می شنوند ولی تمرکز تحت این شرایط، بسیار دشوار است و توانایی دانش آموز را کاهش می دهد. در طول ساعات تدریس در دبستان میزان صدا ۷۰ تا ۷۷ دِسی بل اندازه گیری شده است، در حالی که در مکانهای اداری که به فعالیتهای ذهنی می پردازند، سر و صدای محیط را حدود ۵۵ دِسی بل بیش از مرز پیش بینی کرده اند.
دانش آموزی که خوب گوش می کند، می تواند صدای معلمش را از میان سر و صداهای موجود در کلاس درس بشنود، ولی دانش آموزی که ضعف شنوایی دارد، این کار برایش مشکل و گاه غیر ممکن می شود. البته وی نیز با نشستن در ردیف اول می تواند درس را دنبال کند، ولی با افزایش فضای میان دانش آموز و معلم، درک مطالب با مشکلات بیشتری روبرو می شود و چون دانش آموز نمی تواند خوب بشنود، بنابراین قادر نیست آنچه را معلم برایش توضیح می دهد، بفهمد؛ از اینرو نمی توان انتظار داشت که دانش آموز تکالیف مدرسه اش را به نحو احسن انجام دهد. تحقیقات آمریکاییان نشان می دهد که ضعف شنوایی پیامدهای منفی به دنبال خواهد داشت. به طور مثال از هر سه دانش آموزی که ضعف شنوایی دارند، یکی مردود می شود و در بررسی سایر دانش آموزانی که تصور می شد عادی می شنوند، معلوم شد که ضعف شنوایی خفیفی میان آنها وجود دارد.
به طور کلی از هر ۱۰ دانش آموز یک نفر مشکل شنوایی دارد

(۳/۱۱ درصد ) و بسیاری از دانش آموزان خود نمی دانند که نمی توانند خوب بشوند. بنابراین به والدین عزیز توصیه می شود که با مراجعه به پایگاههای شنوایی سنجی یا پزشک متخصص گوش، حلق و بینی میزان شنوایی کودک خود را مشخص کنند