ارزیابی و تحلیل کاربری اراضی شهری

نام پروژه ::ارزیابی و تحلیل کاربری اراضی شهری

پایان نامه دکترا

فهرست مطالب:
فصل اول
معرفی
فصل دوم
برسی ادبیات موجود
فصل سوم
مبانی تئوریکی و نظری کاربری اراضی
فصل چهارم
متدولوژی تحقیق
فصل پنجم
بررسی شهر در محدوده ی طبیعی
فصل ششم
ویژگیهای شهر پلدختر
جغرافیایی، اقتصادی، اجتماعی، کالبدی
فصل هفتم
تحلیل و ارزیابی کاربری ارضی شهر پلدختر
فصل هشتم
نتیجه گیری و ارائه وضع مطلوب

مقدمه
قرن بیست و یکم، قرن شهرها و شهر نشینی خواهد بود و پیش بینی می شود تا چند سال دیگر بیش از نیمی از مردم جهان در شهرها ساکن خواهند شد، رشد شهری دارای خصلتی مهار نشدنی و سرکش می باشد و به همین جهت نیازمند کنترل و هدایت است. از همین رو سیاست گذاری رشد شهری، مسئولیتی بسیار مهم و خطیر است، چرا که از یک سو باید به برطرف کردن نابسامانیها بپردازد و از سوی دیگر با هدایت منطقی و عاقلانه روند ساخت و سازها از پیدایش ناهنجاریها بویژه در ابعاد کالبدی – فضایی جلوگیری نماید.
شهرنشینی روند مثبت و روبه رشدی است و شهرها موتور اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی هستند، ولی متاسفانه در شهرهای کنونی، بالاخص کلانشهرها، کیفیت زندگی شهری از نظر آسایش، ایمنی و زیبایی با افت شدید روبرو گردیده است. برخی از علل عمده این پدیده عبارتنداز: گسترش بی حد ابعاد کالبدی، سلطه حرکت سواره، جدایی گزینی محل کار و فعالیت از محل سکونت و گذران اوقات فراغت، دوری از طبیعت، کاهش فضاهای باز و با هویت و … که متاسفانه برنامه ریزی شهری معاصر نتوانسته است بر این مشکلات فائق آید و حتی در برخی موارد خود به تشدید آنها کمک کرده است (شکوئی ،۱۳۷۹، ۲۱۳تا ۲۱۶).
از آنجائیکه کاربری اراضی یکی از ارکان اصلی و بنیادین برنامه ریزی شهری می باشد و با برنامه ریزی بهینه و مطلوب برای آن میتوان بسیاری از مشکلات شهرهای امروزی را برطرف نمود لذا ضرورت بررسی و تحقیق در این زمینه بسیار واضح و به نوعی رسالتی بر عهده شهرسازان و برنامه ریزان شهری می باشد.
امروزه یکی از مهمترین مسائل شهرها، مسئله تخصیص زمین به کاربریهای گوناگون و توزیع این کاربریها به نحوی است که دسترسی به آنها برای تمامی افراد ساکن در شهر به بهترین شکل و کمترین هزینه انجام شود.
به عبارت دیگر تعیین مطلوب کاربری اراضی یکی از راههای حفاظت و جلوگیری از فرسایش و استفاده کارا از اراضی و زمین محسوب می شود و در مقابل عدم تخصیص و توزیع مناسب کاربریها و از سویی بی توجهی به عدالت اجتماعی در شهرها، علاوه بر افزایش ناهنجاریهای  محیطی از جمله آلودگی هوا و صدا، تغییر کاربریهای نامعقول، افزایش بار ترافیک، ایجاد گره های کور ترافیک، تراکم و ازدحام و … برخوردهای اجتماعی و نابسامانیهای جامعه را نیز دامن می زند.
چنین معضلاتی وقتی که ساکنان شهر برای برخورداری از کوچکترین تسهیلات موجود، مجبور به طی مسافتهای طولانی و صرف هزینه های هنگفت باشند، دو چندان شده و شهر که مظهر تمدن و مکانی برای رسیدن به آرامش به حساب می آید را به مکانی تبدیل می کند که تحمل مسائل و مشکلات آن غیر ممکن می شود (سعیدنیا ،۱۳۷۹ ، جزوه درسی ).
به هر صورت کاربری زمین نه تنها در کانون توجه برنامه ریزی سنتی قرار دارد بلکه نقطه عطف طرحهای اخیر توسعه شهری نیز می باشد. همچنین کاربری اراضی تعیین کننده طرحهای پایه ای دو بعدی است که بر روی آنها فضاهای سه بعدی خلق می شوند، عملکرها جامه عمل می پوشند و میان رفت و آمد، تمرکز و تراکم فعالیتها و کاربریها در حوزه شهری ارتباط برقرار می شود (شیروانی ،۱۳۷۶).
در مجموع می توان چنین بیان نمود که با توجه به رشد سریع جمعیت شهری و روند رو به گسترش استفاده از زمین از یک طرف و مکان گزینی نامتعادل کاربریهای شهری و تغییرات غیر اصولی آنها از طرف دیگر، نیاز روز افزون به برنامه ریزی شهری و مدیریت قوی در سطوح مختلف شهری و فراشهری را ضروری کرده و مسلما اهمیت این مسئله در کلان شهرهایی چون تهران بیشتر نمود پیدا می کند. در این پروژه تلاش بر این است تا با بررسی وضعیت کاربری اراضی در سطح شهر پلدختر و آثار و پیامدهای عدم تعادل این کاربریها ضمن شناخت و بررسی بیشتر پدیده مذکور در یکی از مقیاسهای شهری، در جهت دستیابی به برنامه ریزی مطلوب کاربریهای شهری با ارائه پیشنهاداتی گام برداشته و در این اثنا پاسخگوی فرضیه های مطرح شده در سطح محدوده باشد.