مقاله معماری تادائو آندو

نوع فایل
word
تعداد صفحات
60 صفحه
تعداد بازدید
2135 بازدید
19,000 تومان
تادائو آندو
تادائو آندو

بخشی از مقاله در مورد تادائو آندو

مقدمه :

تادائو آندو در سال ۱۹۴۱ میلادی در شهر ازاکای ژاپن متولد شده است.از سن ۱۰ تا ۱۷ سالگی بیشتر وقتش را صرف ساختن مدل ها و الگوهای چوبی از کشتی ها و هواپیما می کرد .

در اوایل بیست سالگی ، شخصاً تصمیم گرفت سبکی از معماری را مطالعه کند به همین جهت برای دیدن معبد ها و زیارتگاه ها به سرتاسر ژاپن سفر کرد . او برخلاف بیشتر معماران امروزی ، تحصیلات رسمی در مدارس معماری نداشته است وتعالیم خود آموخته و غیر آکادمیک خود را به عنوان یک معمار با سفرهای آموزشی به اروپا و آمریکا و آفریقا و مطالعه بر روی خانه های فرانک لویدرایت و کارهای مدرنیسم قدیمی (کلاسیک) تکمیل کرد .

او از بانفوذترین معماران پست مدرن نسل دوم ژاپن محسوب می شود ، توجه عمده وی بر تلفیق فرم های مدرن با مفاهیم و شیوه های سنتی ژاپن استوار است ، به بیان دقیقتر ، هدف او تغییر معنای طبیعت از گذرگاه معماری است .

وی در سال ۱۹۷۰ دفتر معماری تادائو آندو و همکاران را تاسیس کرد و در سالهای ۱۹۷۸ و ۱۹۸۸ و ۱۹۹۰ میلادی به سمت استاد دانشگاه های یال آمریکا ، کلمبیا و هاروارد انتخاب شد و تاکنون بیش از ۱۵۰ پروژه معماری را طراحی کرده است .

ویژگی‌های معماری تادائو آندو:

معماری آندو ،‌ مجموعه‌ای از ترکیبات شگفت‌انگیز فضا و کاربردی و هم الهام‌بخش است و وقتی کسی در فضاهای ساخته شده توسط او حرکت می‌کند،  مدام لحظات غیرقابل پیش‌بینی را تجربه می کند.

او مکان‌هایی برای زیستن می‌آفریند و در پی خلق طرح‌هایی انتزاعی در درون منظر طبیعی اطراف نیست. او وسواسی عجیب در ساخت و استفاده از اشکال بتنی ، برای رسیدن به ساختاری کامل و تمیز و ظریف دارد .

حتی ،  اخیراً از سیمان به‌عنوان ماده اولیه ساختمانی بهره می‌برد و این دقت ناشی از آموزش‌هایی است که در دوران کودکی به عنوان شاگرد نجار دیده است. در واقع ، پاویلیون ژاپن برای نمایشگاه  ( EXPO 92 ) اسپانیا را نیز ، تماماً از چوب ساخته است. تقریباً تمام پروژه‌های آندو ، در ژاپن قرار دارند و بیشتر در ازاکا،‌ زادگاه آندو واقعند.

او علاوه بر تعدادی بنای مذهبی ، موزه‌ها و ساختمان‌های اداری ، دفاتر ، کارگاه‌ها و مراکز خرید بسیاری  نیز طراحی کرده است. البته تمام این تجربیات حرفه‌ای او .

از طراحی فضای مسکونی آغاز شده است. خانه آزوما ، که آندو در زادگاهش ازاکا ، در سال ۱۹۷۷ طراحی کرد ، یکی از اولین پروژه‌های او بود و توانست جایزه اول مؤسسه معماری ژاپن را در ۱۹۷۹ به خود اختصاص دهد. او فضاهای مسکونی قابل توجهی طراحی کرده است. از خانه‌های تک‌خانواری و چند خانواری گرفته تا فضاهای اداری – مسکونی و مجموعه‌های آپارتمانی.

کارهای آندو ، ساختار غیرمعمول و عجیبی دارد. ژر‏ف‌نگری قدرتمند او ، توجهی به جنبش‌ها  نظریه‌ها و سبک‌های رایج معماری ندارد و فضاهایی را با استفاده از فرم‌ها و ترکیب‌بندی آنها می‌آفریند که عمیقاً وابسته به نوع زندگی است که قرار است در فضا اتفاق بیفتد.

یک نکته کلیدی در فلسفه معماری آندو خلق  محدوده‌هایی است که در درون آنها دامنه‌های ذهنی می‌آفریند ، فضاهایی که در آنجا ، مردم با عناصری مانند نور و سایه ، آب و باد ، به دور از آشفتگی‌های محیط شهری پیرامون در تعامل، قرار می‌گیرند. او به عنوان یک معمار تجربی، با هیچ درجه دانشگاهی یا حتی آموزش‌های تخصصی نزد معماران برجسته، مطالعات بسیار گسترده‌ای را در کنار سفرهای تحقیقاتی به اروپا و آمریکا داشته است و بناهای تاریخی بسیاری را از نزدیک مطالعه کرده است.

آندو در تمام این سفرها ، دفترچه طراحی جزئیات ساختمانی را با خود داشته و از این بناها،  طرح‌ها و اسکچ‌هایی را تهیه کرده است …  و به گفته خودش ،  به‌شدت از فضای پانتئون در رم و پله‌های مارپیچ یکی از طرح‌های تخیلی پیرانزّی ، معمار قرن هیجدهمی متاًثر است.

او ، در سخنانی پس از دریافت جایزه  ( Laureate 1995 )  گفته است :

“  …  برای من ، معماری کردن مترادف با فکر کردن است، امروز ، من ، حتی بیش از گذشته ، باید با مسائل و مشکلات معاصر ، درست در زمانی که به تاریخ رجوع می‌کنم و به آینده می‌نگرم ، روبه‌رو شوم و زمان آن فرا رسیده تا روح خود را قوی‌تر سازم ، به این ترتیب خواهم توانست تا پروژه‌های ساختمانی بیشتری را تحقق بخشم . در جهانی که ارزش‌ها در آن به سرعت در تغییرند ، امیدوارم بتوانم به ترقی و ترفیع نوعی معماری و نوعی شهرسازی کمک کنم که متضمن انسانیت با پایداری علاقه و عشق  باشد . ”

آندو ، با وجود استفاده از مصالح و عناصر یکسانی مثل دیوار و ستون  و طاق ، همیشه ترکیباتی متفاوت را می‌آفریند که زنده و پویا هستند. ایده‌های طراحی او و مصالحی که مورد استفاده قرار می‌دهد، مدرنیس بین‌المللی را به سنت زیبایی‌شناسی ژاپنی پیوند می‌زند  …  یگانگی فضا و طبیعت و استفاده از اشکال هندسی پایه ویژگی‌های ذاتی معماری او هستند. ولی در ورای ایده‌های انتزاعی در طراحی ، معماری او انعکاسی از یک فرآیند بنیادی  در ساختن چیزی برا ی زندگی  است.

آندو ، مصرف‌گرایی متداول در کارهای معماری امروزی را رد می‌کند. او به آشفتگی محیط شهری ژاپن هم منتقدانه و هم احساسی پاسخ می‌دهد.

اگر چه آندو مدهای فرهنگی امروزی را رد می‌کند ، از مصالح و فرم‌ها  برای افزودن ماده‌گرایی جامعه مدرن به معماریش بهره می‌برد. به این ترتیب ، ساختمان‌های بتنی و شیشه‌ای او ، انعکاس‌دهنده روند جاری تجدد در ژاپن و جهان است. در تقابل با معماری سنتی ژاپن ، او به خلق خود فضا می‌پردازد. او دیوار را برای ایجاد زون‌های انسانی و خنثی کردن یک‌نواختی فضاها به‌کار می‌برد. این دیوارها از بیرون ، جلوی انعکاس آشفتگی محیط شهری اطراف در بنا را می‌گیرد و از درون فضاهای خصوصی را تعریف می‌کند .

آندو با استفاده از سازه‌های بتن مسلح ، به خلق نوعی معماری جدید می‌پردازد و با استفاده از یک هندسه ساده که غنا و ظرافت را در اتصالات فضایی مکشوف می‌سازد ، به نوعی معماری می‌رسد که آرامش و وضوح را که ویژگی معماری سنتی ژاپنی است در خود دارد .

یک نکته جالب توجه در مورد نحوه ساختمان‌سازی آندو این است که ، در زلزله ژانویه ۱۹۹۵ کوبه ، هیچ‌کدام از ساختمان‌های تادائو آندو واقع در کوبه و اطراف آن تخریب نشد .

همه این بناها سالم و استوارند. بیش از ۳۰ ساختمان، شامل معبد آبی ( واقع در مرکز زمین‌لرزه ) ، مجموعه مسکونی روکوکو ، خانه‌های شمارهI  و II  و تعدادی خانه‌های شخصی به‌اضافه مجموعه آموزشی در منطقه‌ هانسین ، هنوز پایدارند.

 

دسته محصولات:

 

جوایز تادائو آندو : 

 
۱۹۸۵ ،  مدال آلوارآلتو
۱۹۸۶ ،  جایزه یادواره  Arnold W. Brunner
جایزه وزارت آموزش و پرورش ژاپن ،  برای کمک  به رشد و توسعه ‌استعدادهای تازه در هنرهای زیبا
۱۹۸۷ ،  جایزه هنری Mainichi  ، برای طراحی پرستشگاه کوه روکو
۱۹۸۹،  مدال طلای آکادمی معماری فرانسه
۱۹۹۲ ،  جایزه معماری کارلزبرگ در دانمارک
۱۹۹۳ ،  جایزه آکادمی هنر ژاپن
۱۹۹۵ ،  جایزه معماری Pritzker

کتاب‌های نوشته  شده در مورد معماری تادائو آندو :

–  Francesco Dal Co. (ed.), Tadao Ando : Complete works, 1998.
–  Tadao Ando, Tadao Ando : Light and Water, ‏‏۲۰۰۲
–  Werner Blaser, Tadao Ando : Architectur Der Stille / Architecture of Silence, 2001
–  Richard Pare, Tadao Ando :  The Colours of Light, 2000
–  Pham thanh Hien, Abstraction and Transcendence : Nature, Shintai, and Geometry in
theArtchitecture of Tadao Ando
–  Masao Furuyama, Tadao Ando , 1996
–  Karl Lagerfeld, Tadao Ando – Uitra Hose, 1999.

برخی از پروژه های تادائو آندو :

۱)    New Modern Art Museum , (2002)
۲)    Sayamaike Historical Museum , (2001)
۳)    Suntory Museum
۴)    Museum Of Wood
۵)    Museum Of Literature
۶)    Nariwa Museum
۷)    Nashima Contemporary Art Museum , (1992)
۸)    Foresto Of Tombs Museum
۹)    Children’s Museum , (1989)
۱۰)    Chikatsu_Asuka Historical Museum
۱۱)    International Library Of Children’s Literature
۱۲)    Garden Of Fine Arts
۱۳)    Chapel  On  Mt.Rokko
۱۴)    Church Of The Light , (1989)

Church On The Water , (1988)۱۵)
۱۶)    Water Temple , (1991)
۱۷)    Theater Of The Water , (1986)
۱۸)    Japanese Pavilion , Expo , (1992)
۱۹)    Collezione
۲۰)    Atelier In Oyodo I
۲۱)    Atelier In Oyodo II
۲۲)    Oxy Unagidani
۲۳)    Fabrica , (2000)
۲۴)    Tent Tea House
۲۵)    Iwasa House
۲۶)    Hata House
۲۷)    Noguchi House
۲۸)    Raika Hadquarters Bldg
۲۹)    Vitra Seminar House , (1998)
۳۰)    Rokko Housing & Rokko Hosing II , (1983)
۳۱)    Koshino House , (1984)
۳۲)    Kidosaki House , (1986)
۳۳)    Ueda House
۳۴)    Meditation Space , (1995)
۳۵)    New Rokko Restaurant , (1986)

طبیعت در معماری تادائو آندو :

در تجارب  طراحی معماری تادائو آندو ، چیزی که جالب به‌نظر می‌رسد ، طبیعت به‌خصوصی است که او پیش روی بیننده قرار می‌دهد. او با استفاده از هندسه ، مناظری بدیع از طبیعت را فرا روی ما می‌گذارد که کاملاً  با برداشت‌های عادی و معمول از طبیعت تفاوت دارد. طبیعت در کارهای او چیزی بیشتر از کاشت ردیفی از درختان در مقابل ساختمان یا احداث آب‌نمایی در میانه حیاط است.

به‌علاوه او سعی می‌کند در هنگام طراحی کاربری‌های در نظر گرفته شده برای  فضاها را کاملاً از نظر دور سازد تا نتیجه ، رسیدن به فضایی خالص باشد ، فضایی که انتزاعی از طبیعت را پیش روی انسان قرار می دهد تا او در نهایت خود فضا را انتزاعی بیابد .

و جالب این که به گفته خود او [۱] این  “ فضای به تمام معنا ” را نه در معماری رایج ژاپن بلکه در معبد پانتئون در رم تجربه کرده است ، که در آن جا،  نور به شکلی ویژه از سوراخی در گنبد به درون هدایت شده و در تعریف فضای معبد سهیم می‌شود . بنابراین آندو نیز در پی کسب تجربه از معماری گذشته جهان ، دیگر فضا را ابزاری برای طراحی نمی‌داند، بلکه به طراحی خود فضا می‌پردازد. فضا برای او قابی است ثابت که طبیعت متغیر را در بر می‌گیرد.

 

او در حقیقت ، گوشه‌ای از طبیعت را شکار می‌کند ، آن را قاب می‌کند و تغییر و تحول محیط  طبیعی اطراف و در نتیجه حرکت زمان را به تصویر می‌کشد. در معماری او ، گاه از طریق سقفی شفاف می‌توان گوشه‌ای از آسمان ،  ابرهای در حال حرکت ، بارش باران و حرکت خورشید را درک کرد و یا از طریق شکاف‌هایی در دیوارها ، شبانه‌روز را فهمید ، یا در جایی دیگر که مرز ساختمان را منظره‌ای از آب و گیاه تعریف می‌کند ، گذر فصول را در هر لحظه حضور در فضا می‌توان با خود داشت. به هر حال ارائه این طبیعت منحصر به فرد و شگفت‌انگیز حاصل استفاده از هندسه‌ای تمام و کمال است و نتیجه ، ایجاد “  گفت‌وگویی بین معماری و طبیعت ”‌  و در واقع “ گفت‌وگویی بین انسان و محیط پیرامونی ” است.

 

آندو طبیعت را مقدس نمی‌داند ولی احترامی عمیق به طبیعت در وجودش حس می‌شود. به عقیده او انسان امروزی احتیاج به فضای باز و طبیعت دارد ولی نه آن فضای باز و طبیعتی که در سطح ظاهری مطرح می‌شود و توسط ابزار و ماشین‌ها خیلی زود بلعیده می‌شود. بنابراین طبیعت در معماری او به‌عنوان حقیقتی عمیق مطرح شده و شعرگونه بیان می‌گردد . در نتیجه معماری تادائو آندو واسطه پیوند انسان و طبیعت می‌شود و کل مجموعه معماری او را طبیعت ، هندسه ناب و مصالح ساختمانی مناسب تعریف می‌کنند.

 

معماری او دائماً بین اضداد در نوسان است و او با ایجاد این تناقضات تحرک فضایی می‌آفریند و به  جایی جدید دست می‌یابد و سعی دارد تا با تکامل اضداد ، به صورت دینامیک انتزاع و واقعیت را کامل کند.  واقعیتی که با تمام موقعیت‌های تاریخی و فرهنگی و اقلیمی ارتباط دارد و انتزاعی که به صورت حسن زیبایی‌شناختی بر پایه روشنی و وضوح منطق و عقل مطرح می‌شود ، تا بدین ترتیب روح انسانی از قیدوبندهای زندگی ماشینی امروز رها گردد.

 

و جالب اینکه آثاری می‌آفریند که بر پایه همین توان‌مندی‌ها مرزها را در می‌نوردد و به معماریی تبدیل می‌شود که نه ژاپنی است ، نه غربی و نه متعلق به هیچ مکان دیگری ،  بلکه معماری او ، معماری منتج از ذهن خلاق  انسانی است که به نظر می‌رسد با “  الفبای فرهنگ بشری ”  ساخته و پرداخته می‌شود و این حقیقتی است که تادائو آندو خود به آن وقوف کامل دارد و در حالی که منتقدان معاصر ژاپنی او را ژاپنی‌ترین معمار امروزی می‌دانند، آندو اصلاً کارهایش را ژاپنی نمی‌داند.

در واقع معماری او از قید مکان رهاست و او عمیقاً بر این باور است که معماری به جای تکیه صرف بر عملکردها و نیازهای تکنیکی می‌تواند بر تمام مشکلات بشری فائق آید و به چیزی فراتر از فعالیتی صرفاً اقتصادی و مادی برسد.

 

۱//lrhgi nv l,vn jhnhm, hkn,  Materials, Geomotry and Nature, Tadao Ando, 1990

 

راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
  • پشتیبانی واتساپ در صورت هرگونه مشکل (لطفا واتساپ)
  • راهنمای خرید

پشتیبانی واتساپ کلیک کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *