پروژه‌ی تهویه مطبوع

فهرست مطالب:

منبع هوای مورد نیاز برای صدورات انسانی
تنفس و بازدم
بوی بد ناشی از بدن
حرارت نامطلوب
رطوبت نامطلوب
منبع هوای مورد نیاز برای دیگر منشاء‌ها
رطوبت نامطلوب
آلاینده‌ها
نرخ تعویض هوا
معیار تعیین منبع هوای لازم برای فضاهای مسکونی
توزیع و حرکت هوا
خلوص هوا
روشهای تهویه
ورود و خروج طبیعی هوا
اثرات اختلاف دما
اثرات باد
ورود طبیعی و خروج مکانیکی هوا
ورود مکانیکی و خروج طبیعی هوا
ورود و خروج مکانیکی هوا
حالت ترکیبی یا سیستم های دو رگه
آشپزخانه ها
تهویه بوسیله‌ی هود
اتصالات کانال‌ها
کاربردهای مخصوص
تهویه دود و تنظیم فشار
سیستم‌های تخلیه‌ی گاز محلی
تخلیه‌ی گازهای صنعتی
سیستمهای دارای لوله‌های ورودی پارچه‌ای
سیستم همگانی
تقاضای تهویه‌ی کنترل شده
دستگاههای گردش مجدد
بازده‌ی تهویه

تهویه چیست

بنابر لغتنامه ی آکسفورد، تهویه به معنای “در معرض هوای تازه قرار دادن” و ” به جریان انداختن آزادانه ی هوا در یک فضای بسته” است (مشتق شده از لغت لاتین ونتیلاتو ). بنابراین هدف از تهویه ممکن است یا تامین هوای تمیز مورد نیاز برای زندگی انسان، یا پراکندن بو، گازهای مضر و دودهای خطرناک باشد. سعی می‌شود که از عبارت هوای تازه  که به طور ضمنی به تمیزی هوای ورودی اشاره دارد، استفاده نشود و به جای آن از عبارت هوای بیرون  که لزوم آماده سازی هوای ورودی را نیز در نظر می‌گیرد، استفاده شود.

در فصل اول این کتاب به نیاز به منبعی از هوای بیرون برای کمک به آسایش انسان، نیازهایی به موازات آن برای از بین بردن آلاینده‌ها و بعضی از ملاحظات محدود کننده اشاره شده است. مطلبی که در ادامه بررسی می‌شود به طور عمده درباره‌ی تعریف نیازها و تقاضاهایی است که در پی استفاده از بعضی از روشها به وجود می‌آید.
برای اولین بار در قسمت L ویرایش ۲۰۰۲ آیین‌نامه‌ی ساختمان عنوان می‌شود که سیستم‌های تهویه‌ی مطبوع و سیستم‌های مکانیکی تهویه در صورت نصب باید “به طور قابل قبولی کارآمد” باشند.
واضح است که کارآمدترین راه تهویه روش طبیعی آن است. در چکیده‌ی شماره‌ی ۳۹۹ از BRE، تهویه‌ی طبیعی ساختمانهای غیرخانگی ، تهویه طبیعی  به عنوان تهویه‌ای که با استفاده از نیروی طبیعی باد و دما ایجاد می‌شود تعریف شده است. تهویه طبیعی ارادی و، در حالت ایده‌آل، کنترل‌شده است. تهویه طبیعی نباید با نفوذ  که ورود غیرارادی و کنترل‌نشده‌ی هوای بیرون از طریق شکاف‌ها و درزهای بدنه‌ی خارجی ساختمان است، اشتباه گرفته شود. این جنبه از ورود هوا در فصل ۴ کتاب پوشش داده شده است.

در شرایط معین، مثل آب و هوای جزایر بریتانیا، تهویه‌ی طبیعی می‌تواند شرایط آسایش نسبتا خوبی را در ادارات و بعضی از ساختمانها به وجود بیاورد، به شرطی که:
• در حومه‌ی محل مورد نظر آلودگی هوا و آلودگی صوتی به اندازه‌ای زیاد   نباشد که مجبور به درزبندی ساختمان باشیم.
• کاربرد ساختمان به گونه‌ای نباشد که برای کنترل دما و رطوبت داخل آن نیاز به اقدامات دقیقی باشد.
• طراحی ساختمان به گونه‌ای نباشد که زیاد در معرض تشعشع قرار گیرد.
• حرارت دریافتی ناشی از ماشین‌آلات اداری و … زیاد نباشد.

در سالهای اخیر کارهای قابل توجه‌ای برای درک پیچیدگیها و قابلیتهای تهویه طبیعی انجام شده است، که بیشتر آنها در نتیجه‌ی نگرانی فزاینده از اثرات محیطی مضر استفاده از انرژی می‌باشد. این امر طراحی و ساخت ساختمانهای انرژی‌کارآمد  را ترغیب کرده است، که اکثر آنها به دلیل رویکرد کلی‌شان در طراحی بدنه، سازه و سیستمهای مهندسی ساختمان برای تهویه طبیعی مناسب هستند. این ساختمانها در شرایط محیطی معین و در صورت کنترل درست مصرف‌کننده، می‌توانند با سرمایه‌گذاری و هزینه‌ی نگهداری کمتری شرایط آسایش را درطول سال فراهم کنند. این رویکرد جامع در طراحی سیستمهای تهویه در ویرایش ۲۰۰۱ بخش راهنمایی B.2   آورده شده است. نسخه‌ی ۲۰۰۵ برنامه‌ی CIBSE   تحلیل جامعی را درباره‌ی این موضوع شامل روشهای محاسبه و موارد پژوهشی فراهم می‌کند و جزئیات اطلاعات مورد نیاز خوانندگان به این متن ارجاع داده می‌شود.