مقاله رایگان کنگ فو پر توا

مقدمه:

قدرت و مهارت و جنگاوری ایرانیان از دیر باز زبانزد خاص و عام ملل مختلف جهان بوده است. شجاعت و ورزیدگی ایرانیان از یک طرف و موقعیت خاص منطقه ایی و حملات کشورهای دیگر از طرف دیگر موجب شد تا جنگاوری و رزم به عنوان یکی از اصلی ترین دل مشغولی آنان به شمار آید. تا جائیکه هنر رزم در تک تک نقاط ایران با شگردها و فنون خاص به چشم می خورد.
در سده اخیر، سازمانهای جهانی رزمی در سراسر جهان در حال گسترش فرهنگ سیستمهایی از فنون رزمی مشرق زمین گردیدند و در این راستا گوی سبقت را از دیگر کشورها ربوده و در عرصه بین المللی جایگاه ویژه ای برای خود باز کردند.
حدوداٌ در سه دهه اخیر اساتید بزرگی که کوله بار سنگین رزم ایران را بر دوش می کشیدند به خود باری رسیده و با ابتکار عمل و انجام تمرینات جسمی و روحی، سبک جدیدی بنام “کونگ فوپرتوآ” را با فنون و محتوای فکری مستقل و با تکنیکها و تاکتیکهای بومی و محلی ایرانی ابداع نمودند و برای اولین بار گام بزرگی در جهت اعتلای رزم ایران و شکوفایی فرهنگ رزم باستان بر داشتند و با ارائه فنون و تکنیکهایی که بر حسب شرایط و اوضاع و احوال جوامع طراحی و تدوین شده بود و در میان خود شاگردان برجسته ایی پرورش دادند.
سبک “کونگ فوپرتوآ” در ایران بعنوان یکی از سبک های فدراسیون ورزشهای رزمی جمهوری اسلامی ایران به فعالیت پر شکوه خود ادامه می دهد.

پرثوآ:
پرتوآ= اسب سواران جنگجو —–یا—–رزم به شیوه پهلوانان ایران زمین
تاریخ پرتوآ———– دوران پارت ها یا اشکانیان
شرح فتوحات این قوم آریایی وحکومت ۵۰۰ساله آنها پراز دلاوریها وکوششهای این مردم است.کلمه پهلوان وپهلوانی ریشه پارتی است که هرفرد زورمندرامنتسب به پارتیا پرتو وپهلو دانسته اند.
اینان مردمی جنگجو و شکارچی بودند. بدین معنی که در زمان ایران باستان،ایرانیان (پرتوآکاران)آن زمان چنان دراسب سواری وتیراندازی مهارت داشتند که درحالی سواربراسب حرکت می کردند بسوی دشمنان چه ازجلو وچه از پشت تیر می انداختندوبه هدف می زدند.ایرانیان قدیم به پرورش روح وجسم از همان ازمنه اهمیت فراوان می دادند واسب سواری ،چوگان بازی و ورزشهای باستانی مورد اعتنای نسل جوان بود.
درکتاب اول، باب پنجم،اشعیاء در توصیف آریان ها که با دولت آسور می جنگیدند آمده است تیرهای ایشان تیزوتمامی کمانهای آنهازره شده است.میخ های اسبان آنان مانند سنگ خاراوچرخهای ایشان مثل گردبادبشمارخواهدآمد.ایشان مثل شیرماده ومانند شیران ژیان غرش خواهندکرد.
یااز قول کتزیاس مورخ یونانی نقل شده است که سکاها (قوم آریایی) زنانشان مانند مردان، دلاورو جنگنده بودند.
هنستین مورخ یونانی مینویسد:پارتیها جنگ وشکار را دوست داشتند.این قوم ازدوران طفولیت تابه هنگام کهولت همیشه باورزش وتمرینات سخت جنگی وشکاربارآمده بودند.

رزم پهلوانی پرثوآ
تاریخ پرثوآ
در کتیبه های متعلق به داریوش که نقش رستم می باشد(کتیبه ایی که در آن نام اقوام وایالتهای تحت نظر داریوش آورده شده است)نام قوم پرثوه(پارت) ذکرشده است که یکی از ساتراپ(استان)های آن دوره بوده است. پس ازحمله اسکندربه ایران حکومت هخامنشیان سقوط کردوایران جزو قلمرو اسکندردرآمد، اما سلطه جانشینان اسکندربرایران چندی طول نکشید. درحدودسال ۲۵۰ق.م دراستان پارت (پارتیا،پرثوه)دولت مستقل ایرانی بوجود آمدکه به نام موسس آن دولت ارشکان(شکان،اشکانیان)نامیده شد. موسس این دولت ارشک اول سرکرده طایفه آریایی پرنی(اپرنی)بود. بعدها به دنبال طرد کامل سلوکیان ازایران این دولت به تمدن بزرگ تبدیل شدکه جزء ششمین دولت وتمدن بزرگ محسوب می شود.واین تاریخ کهن یکی ازقوم های بزرگ ایرانی است.
پرثوآ ازحیث زبان شناسی
زبان پهلوی ، پارت ، پرثوی از زبان زند یا اوستایی سرچشمه گرفته که برخی ازلهجات آن را می توان اکنون پامیر سراغ نمود. این زبان پس ازانحطاط مرکزی پارت ها راه بسط  و توسعه به ایران گشود و درمناطق شمالی ایران کسب ترقی نموده ، به اوج خود رسید.

زبان پرثوی نه تنهادردوره کوشانیان بلکه معاصرساسانیان هم خراسان مورد استفاده قرار داشت.
زبان شناسان معتقدند بعدها دراثرآمیزش این زبان با لهجات تخاری واسکایی زبان سغدی در حوزه اکسوس پا به عرصه وجود گذاشته ودردوکنار رود آمو،سغدیان وباختر انتشارپذیرفته است.
همچنین معتقدند که زبان دری دراثرآمیزش پهلوی،پارتی(پرثوی)باسغدی وتاثیرزبان زند درتخارستان ماورالنهر وباخترپدیدآمد.زبان پهلوی،زبان پهلویا پهله،پارت،پرثوه پهلوانی زبان متداول دردوره اشکانیان وساسانیان بوده است.
پارتها به زبان پهلوی شمالی(پارتی)که تفاوت جزئی باپهلوی جنوبی(پارسیک)داردسخن می گفتند.
واین است دلاوری ایرانیان که ۶۰۰۰ سال پیش هنرپرتوآ(رزم پهلوانی پرثوآ)را فراگرفته بودند.
هرودوت مورخ یونانی درمورد ایرانیان چنین می گوید:
ایرانیان راست براسب می نشینند،راست تیرمی اندازندوراست سخن می گویند.تیزی تیغه چرخ های ارابه های آنها درنبردها یادآورتدبیردر رزم می باشد.